Το φετινό μας πρόγραμμα στα πλαίσια της Αγωγής Υγείας έχει τίτλο "Ένα παραμύθι την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα" και μέσα σ' όλους τους στόχους εντάξαμε και τη γνωριμία μας με ένα συγγραφέα και ηθοποιό. Και ποιος καταλληλότερος από τον αγαπημένο Παραμυθά των παιδικών μας χρόνων; Ποιο παιδί ηλικίας 30-45 χρ. δεν είναι... "παραμυθομεγαλωμένο"; Ο Νίκος Πιλάβιος, ο Παραμυθάς μας, ...πέταξε μέχρι το Α1 μας στις 22/3/2012.
Τα παιδιά από καιρό είχαν ζωγραφίσει τον Παραμυθά μας σε σκίτσα της δασκάλας τους -δικά μου δηλαδή, παίρνω όλη την ευθύνη γι' αυτό που βλέπετε- και στόλισαν μ' αυτά τζάμια και τοίχους. "Μα, είμαι εγώ κατσούφης όπως αυτός εδώ;", αναρωτήθηκε ο άνθρωπος μπαίνοντας στην τάξη μας. "Εγώ δεν είμαι έτσι", είπε για να λάβει την απάντηση: "είναι πολύ ωραίος!" και με λίγη... καθοδήγηση: "Η καλύτερη ζωγράφος της τάξης μας είναι... η δασκάλα μας!" χαχαχαχα!
Τα παιδιά από καιρό είχαν ζωγραφίσει τον Παραμυθά μας σε σκίτσα της δασκάλας τους -δικά μου δηλαδή, παίρνω όλη την ευθύνη γι' αυτό που βλέπετε- και στόλισαν μ' αυτά τζάμια και τοίχους. "Μα, είμαι εγώ κατσούφης όπως αυτός εδώ;", αναρωτήθηκε ο άνθρωπος μπαίνοντας στην τάξη μας. "Εγώ δεν είμαι έτσι", είπε για να λάβει την απάντηση: "είναι πολύ ωραίος!" και με λίγη... καθοδήγηση: "Η καλύτερη ζωγράφος της τάξης μας είναι... η δασκάλα μας!" χαχαχαχα!
Παράλληλα καταευχαριστήθηκαν παιχνίδι με μια διασκευή του παραμυθιού: "Η πόλη των κατσούφηδων", του Νίκου Πιλάβιου, που μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο: "Ο Παραμυθάς, οι περιπέτειές μου", από τις εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ.
Ακόμα είχαν ετοιμάσει με τη μουσικό μας την "Κατσούφα", ένα τραγούδι που πάντα μας διασκέδαζε (μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι από το βίντεο που γύρισε ο κύριος Πιλάβιος και ανάρτησε στο μπλογκ του). Η μουσικός μας, η Μαρία Μπουλασίκη, στάθηκε "παιδί για όλες τις δουλειές", γιατί δεν έμεινε μόνο στο μουσικό μέρος της όλης υπόθεσης, αλλά βοήθησε και στο οργανωτικό. Βοηθάει, γενικότερα, σ' αυτό το πρόγραμμα που αναλάβαμε και την ευχαριστούμε πολύ πολύ! Να 'ναι καλά η κοπέλα! :)
Και αφού παίξαμε και τραγουδήσαμε... είπαμε να ξεκινήσουμε για την... αναγνωριστική πτήση του Παραμυθά στην τάξη. ΑΜ ΔΕ!!!! Η πτήση έγινε με πολλές αναταράξεις! Το καλώδιο του προτζέκτορα δεν έλεγε να συνδεθεί με το λάπτοπ μου, λες και δεν το 'χω κάνει... 7895 φορές! Μπίγκο! Δύο στα δύο! Θυμήθηκα τα περσινά... Κάποιος μας... ματιάζει, δεν εξηγείται διαφορετικά!!!! (Μπορεί και να εξηγείται: Δεν έχω 1000 χέρια!!!)
Εκνευρισμός. Απογοήτευση. Ένταση. Τα μικρά μπαινόβγαιναν και γκρίνιαζαν (πρέπει να μάθουμε ότι ο κόσμος δεν κινείται γύρω μας!!). Εγώ απογοητευόμουν κάθε στιγμή και περισσότερο. Ο κύριος Πιλάβιος προσπαθούσε να συνδέσει ο ίδιος τα καλώδια και να βρει λύση, αλλά το... μαγικό του γιλέκο δεν το 'χε φορέσει εκείνη τη μέρα. Ο διευθυντής καλούσε το συνάδερφο να δώσει "χείρα βοηθείας" και, εν τέλει, ο συνάδερφος έφερε καλώδιο απ' το σπίτι του (Μπάμπη, σου χρωστώ κέρασμα, εκτός από ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!)! Αλλά σιγά που το βάλαμε κάτω!
Πριν βρεθεί η λύση με το δεύτερο καλώδιο, καταφύγαμε στην... αθάνατη τακτική: "Παίρνω βιβλίο και διαβάζω". Αφού ο κύριος Πιλάβιος δεν μπορούσε να προβάλει ό,τι ήθελε, καταφύγαμε στις εικόνες ενός βιβλίου και στην... κλασική τακτική της επίδειξής τους στα... πενήντα δύο παιδιά που ήταν μπροστά του, γιατί... τελευταία στιγμή βάλαμε και τα δύο τμήματα της Α' τάξης μαζί να δουν τον Παραμυθά!
Εκνευρισμός. Απογοήτευση. Ένταση. Τα μικρά μπαινόβγαιναν και γκρίνιαζαν (πρέπει να μάθουμε ότι ο κόσμος δεν κινείται γύρω μας!!). Εγώ απογοητευόμουν κάθε στιγμή και περισσότερο. Ο κύριος Πιλάβιος προσπαθούσε να συνδέσει ο ίδιος τα καλώδια και να βρει λύση, αλλά το... μαγικό του γιλέκο δεν το 'χε φορέσει εκείνη τη μέρα. Ο διευθυντής καλούσε το συνάδερφο να δώσει "χείρα βοηθείας" και, εν τέλει, ο συνάδερφος έφερε καλώδιο απ' το σπίτι του (Μπάμπη, σου χρωστώ κέρασμα, εκτός από ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!)! Αλλά σιγά που το βάλαμε κάτω!
Πριν βρεθεί η λύση με το δεύτερο καλώδιο, καταφύγαμε στην... αθάνατη τακτική: "Παίρνω βιβλίο και διαβάζω". Αφού ο κύριος Πιλάβιος δεν μπορούσε να προβάλει ό,τι ήθελε, καταφύγαμε στις εικόνες ενός βιβλίου και στην... κλασική τακτική της επίδειξής τους στα... πενήντα δύο παιδιά που ήταν μπροστά του, γιατί... τελευταία στιγμή βάλαμε και τα δύο τμήματα της Α' τάξης μαζί να δουν τον Παραμυθά!
Και για να τον... αποτελειώσουμε εντελώς... πέσαμε μαζεμένοι πάνω του να μας υπογράψει τα βιβλία μας! Τι υπομονή έχει αυτός ο άνθρωπος! Ούτε διάλειμμα δεν τον αφήσαμε να κάνει και ούτε καν παραπονέθηκε γι' αυτό. Υπέγραψε όσα βιβλία είχαν μαζί τους τα παιδιά και, πριν τελειώσουμε μ' αυτά...
...ο συνάδερφος έφερε το καλώδιο και... ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!! Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να δουν πώς φτιάχνεται ένα επεισόδιο του "ΠΑΡΑΜΥΘΑ".
Ευτυχώς τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν από τεχνικές δυσκολίες. Απόλαυσαν την επίσκεψη του κυρίου Πιλάβιου στην τάξη μας και την επόμενη μέρα εκφράστηκαν πολύ ζωηρά γι' αυτήν τους την εμπειρία.
Όσο για τη δασκάλα τους... να πει ένα τεράααααααααααααστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον κύριο Πιλάβιο που ήρθε και μας συνάντησε στην τάξη μας, σ' αυτό το κτίριο με τα αναρίθμητα προβλήματα, και ένα μεγαλύτερο ΣΥΓΓΝΩΜΗ για την ταλαιπωρία στην οποία τον υποβάλαμε.
Ευχαριστώ θερμά και τον καλό συνάδερφο Μπάμπη Τουβλέλιο για τη... σωτήρια επέμβασή του! Χωρίς την προσφορά του καλωδίου τα παιδιά δεν θα 'χαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν, έστω και με πολύωρη καθυστέρηση, πώς φτιάχνεται ένα επεισόδιο του "Παραμυθά".
Κλείνοντας να ευχαριστήσω πολύ τους γονείς των μαθητών μου, για την παραχώρηση της άδειας φωτογράφησης, βιντεοσκόπησης και ανάρτησης των δραστηριοτήτων μας.
Ενημέρωση 31/3/2012:
Μπορείτε να δείτε κι ένα μικρό βίντεο από το θεατρικό παιχνίδι του Ν. Πιλάβιου με τα παιδιά της Α'.