ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

Καλά Χριστούγεννα!

Αφού φτιάξαμε τα μελομακάρονά μας (στο Β3) και τους κουραμπιέδες μας (στο Β1 και Β2), 

απολύμανση

λαδόκολλες στα θρανία

γάντια μιας χρήσης

μέτρημα μέχρι το 60 για τη... βουτιά στο σιρόπι

είπαμε να φωνάξουμε μια γιαγιά, την κυρία Μαγδαληνή Τσαχάκη, για να μας μιλήσει για τα δικά της Χριστούγεννα, όπως τα θυμάται από τότε που ήταν εκείνη παιδί. Η κυρία Μαγδαληνή, λοιπόν, ήρθε, μας μίλησε για τα εδέσματα αλλά και τα έθιμα των ημερών και απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις των παιδιών του Β2 και Β3! Την ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό και της ευχόμαστε να 'ναι πάντα γερή και δυνατή και να χαίρεται τους αγαπημένους της ανθρώπους! 

Η κυρία Μαγδαληνή Τσαχάκη μαζί μας

Μαγδαληνές δύο! :) 

χριστουγεννιάτικα έθιμα άλλοτε και τώρα

Με ένα μελομακάρονο ευχόμαστε σε όλους Καλές Γιορτές! Με υγεία, αγάπη, κέφι και δημιουργικότητα ο νέος χρόνος!

ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

11 Δεκεμβρίου Παγκόσμια ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού!!!

Ο ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΗΣΙ

Το παράπονο της Αρετούσας - Ερωτόκριτος

1η αποστολή: Ρόδια

Ένα από τα τρία project που "τρέχουμε" στο Β3 είναι κι αυτό της υγιεινής διατροφής. Προσεγγίζουμε την παραδοσιακή, κρητική διατροφή μέσα και από τη λογοτεχνία. Για το συγκεκριμένο πρόγραμμα έχω επιλέξει τον Καζαντζάκη. Την προηγούμενη εβδομάδα τα παιδιά κλήθηκαν να λύσουν ένα αίνιγμα σχετικό με το απόσπασμα που είχαμε διαβάσει από τον Καπετάν Μιχάλη. Συγκεκριμένα κλήθηκαν να βρουν τους "χίλιους μύριους καλογέρους που είναι σ' ένα ράσο τυλιγμένοι" και να τους φέρουν προς... ανάκριση στην τάξη μας. Είχαν διορία μία εβδομάδα. 

Προχθές, 2/12/2013 έγινε στην τάξη μας αυτό: 

Πληροφορίες, φωτογραφίες, ρόδια, ζωγραφιές ακόμα και διακοσμητικά!

Ευχαριστώ πολύ τους μικρούς μου ρεπόρτερ, τους γονείς τους, καθώς και την κα Ζερβού, την Εικαστικό μας, για τη συνεργασία! 

Τα έργα των παιδιών θα είναι για λίγο ακόμα εκτεθειμένα στην τάξη μας -ευελπιστούμε οι... εκθέσεις να είναι πολλές και με διαφορετική θεματική, καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς- και η πόρτα του Β3 ανοιχτή για όποιον επιθυμεί να τα θαυμάσει από κοντά.

Η δασκάλα του Β3

Τραγούδια για τη φύση

Με αφορμή τη Μελέτη Περιβάλλοντος και συγκεκριμένα την ενότητα 8: "Διάφοροι τόποι της πατρίδας μου", τραγουδάμε: 

Για βουνά και κάστρα...



Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας


Ποιος έχει κάνει τα βουνά
ψηλά σαν να `ναι κάστρα,
ν’ αγγίζουνε τον ουρανό
και να μου κρύβουν τ’ άστρα.

Βουνά είναι τα λόγια σου και κάστρο η καρδιά σου.
Βουνά και κάστρα θ’ ανεβώ να πάρω τα φιλιά σου.

Ποιος σου `χει κάνει την καρδιά
αστέρι λυπημένο,
πόρτα κλειστή τα χείλη σου
κι απέξω περιμένω.

Βουνά είναι τα λόγια σου και κάστρο η καρδιά σου.
Βουνά και κάστρα θ’ ανεβώ να πάρω τα φιλιά σου.


 Για λίμνες...



Στίχοι : Νίκος Αλεφαντινός
Μουσική : Μιχάλης Αλεφαντινός

Λίμνες τα μάτια σου βαθιές που οι πόθοι μου αρμενίσαν
και μου ΄πνιξαν τσι ελπίδες μου και οπίσω δεν γυρίσαν....
Ποτέ δεν θέλω να τα ειδώ τα μάτια σου κλαμένα
γιατί είναι η παρηγοριά μα και η χαρά μου εμένα...


Για τη θάλασσα...



Στίχοι: Γιώργος Ρούσσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Θάλασσα πλατιά
σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθιά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
τη δικιά μου την μικρούλα την καρδιά

Όνειρα τρελά
που πετούν στο κύμα πάνω
φτάνουν στην καρδιά
και τα νιάτα μας ξυπνάνε
όνειρα τρελά
και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά

Έχω έναν καημό
που με τρώει γλυκά και με λιώνει
έχω ένα καημό θα `ρθω να στον πω
αδερφή μου εσύ θάλασσα που σ’ αγαπώ

Κύματα πουλιά
στα ταξίδια σας που πάτε
τα αλαργινά
την κρυφή μου λύπη πάρτε
κι απο `κει μακριά
να μου φέρετε κι εμένα τη χαρά


Για κάμπους...

Παραδοσιακό
Εδώ ερμηνευμένο από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη

Πέρα στους πέρα κάμπους που είναι οι ελιές
είν’ ένα μοναστήρι που παν’ οι κοπελιές

Πάω και `γω ο καημένος για να λειτουργηθώ
να κάνω το σταυρό μου σαν κάθε Χριστιανός

Στο περιβόλι μπαίνω και βλέπω μια μηλιά
με μήλα φορτωμένη και πάνω κοπελιά

Της λέω έλα κάτω να χτίσουμε φωλιά
μα εκείνη κόβει μήλα και με πετροβολά

Ρωτώ ξαναρωτώ τη `πο που `σαι κοπελιά
από εδώ κοντά `μαι π’ αυτόν τον μαχαλά

Μα έχω γέρον άντρα και δυο μικρά παιδιά
π’ ολημερίς με δέρνει έχει σκληρή καρδιά

Βαρύ σταμνί μου δίνει κι ένα κοντό σχοινί
ν’ αργήσω να γεμίσω για να `βρει αφορμή

Τραγουδώντας Ελύτη και Καβάφη!

Με αφορμή το μάθημα της γλώσσας τα παιδιά του Β2 βρήκαν ποιήματα του Ελύτη και του Καβάφη. Αφού τα διαβάσαμε και συζητήσαμε, βρήκαμε και ακούσαμε κάποια από αυτά που έχουν μελοποιηθεί. 

Οδυσσέας Ελύτης






Κωνσταντίνος Καβάφης

Η μέρα της τηλεόρασης

Στο Β2 και Β3 κάναμε σήμερα, λόγω της ημέρας, το τραγούδι "Το παιδί με την κεραία", σε στίχους και μουσική Κατερίνας Κυρμιζή. Τραγουδήστε μαζί μας, μην ντρέπεστε!

Το παιδί με την κεραία


Κάποιο αγόρι σκέφτηκε ν’ αλλάξει μιαν ημέρα
στην πλάτη του αριστερά βίδωσε μια κεραία
και πέρασε το βύσμα της μέσα από την καρδιά του
αυτή έγινε η ένωση για όλα τα όνειρά του.

Ποδήλατο δεν έκανε, ποτέ δεν είχε μπάλα
χαιρότανε όμως που ήτανε αλλιώτικο απ’ τα άλλα.
Απ’ τη στιγμή που απόκτησε τηλεόραση, κεραία
δε νοιάστηκε ποτέ του για αγάπη, για παρέα.

Σχέδια μεγαλόπνοα κρυφά είχε καταστρώσει
μετρούσε τα κουράγια του τον κόσμο όλο να σώσει
χρόνο και τόπο άλλονε σχεδίαζε να φτιάξει
μοναδικός θριαμβευτής όλους να διατάξει.

Πολλά παιδιά το ζήλευαν και άλλα το μισούσαν
άλλα να το σκοτώσουνε στα όνειρα ζητούσαν.
Μα πρόλαβε η μοίρα του και τα ‘φερε ωραία
πνίγηκε με το σάλιο του, στον ύπνο του, τυχαία.

Η ευχή μου και το δώρο της Παπλωματούς

 Στις 18/11/2013 συμμετείχα στο σεμινάριο της πρώτης φάσης του Προγράμματος: "Φτιάξε, καρδιά μου, το δικό σου παραμύθι", στο οποίο ήμουν και εισηγήτρια. Το πρώτο κομμάτι του σεμιναρίου περιείχε παιχνίδια φιλαναγνωσίας. Από την εμψυχώτρια μας ζητήθηκε να κόψουμε ένα αστεράκι μ' έναν... αστεράτο διακορευτή και να γράψουμε πάνω του την πιο δυνατή μας ευχή. Έτσι, έβαλα τα δυνατά μου να γράψω με την καρδιά μου την ευχή στο αστεράκι μου: 

  

Έπειτα παρακινηθήκαμε να... πείσουμε τα αστεράκια μας να πραγματοποιήσουν τις ευχές μας. Όμως τ' αστέρια πραγματοποιούν ευχές μόνο όταν πέφτουν στη γη. Έτσι φυσήξαμε δυνατά και... 

Την επόμενη μέρα, 19/11/2013, ενώ ξεκίνησα να δώσω ένα φανταστικό διώνυμο στα παιδιά μου (νεράιδα - κάλτσα) για να γράψουν ένα παραμύθι, άλλαξα γνώμη και αποφάσισα να διαβάσουμε "Το δώρο της Παπλωματούς" του Τζεφ Μπριμπό των εκδόσεων "άγκυρα". Έβαλα τα παιδιά μου σε κύκλο -ε, εντάξει, σε οβάλ γιατί δεν έχουμε και πολύ χώρο στην τάξη- έκρυψα με χαρτοταινία τον τίτλο στο εξώφυλλο και τη ράχη, όπως είχα δει στο σεμινάριο να κάνει η εμψυχώτρια, και ζήτησα από τα παιδιά να κοιτάξουν μόνο το οπισθόφυλλο για να μαντέψουν τον τίτλο του βιβλίου.

 Και αφού... "τον πήρε το ποτάμι", διαβάσαμε το παραμύθι σε κύκλο. Η Παπλωματού φτιάχνει παπλώματα που δεν είναι για πούλημα. Τα χαρίζει σε όποιον τα έχει πραγματικά ανάγκη.

Τέλος, μετά την ανάγνωση του βιβλίου, πήραμε από ένα λευκό χαρτί Α4 και χρωμάτισε κάθε παιδί ό,τι ήθελε: μοτίβα, σχήματα, τοπία, καρδούλες, αριθμούς, αφηρημένα σχέδια... Τα φύλλα αυτά θα... ραφτούν με χαρτοταινία και θα δημιουργήσουν το πάπλωμα αγάπης του Β3 μας. Το πάπλωμα αυτό θα τυλίγει όποιον έχει ανάγκη για ζεστασιά κάθε φορά και θα προσφέρεται χωρίς αντάλλαγμα. 

Η δραστηριότητα έγινε αυθόρμητα και χωρίς κανένα πρωτύτερο σχεδιασμό. Θέλω να πιστεύω πως το αστεράκι μου άρχισε να πραγματοποιεί την ευχή μου!

Επέτειος Πολυτεχνείου

Την Παρασκευή, στα πλαίσια του εορτασμού της επετείου του Πολυτεχνείου, είδαμε στο Β3 την ταινία 12.410 και 1 τριαντάφυλλα...

Ακούσαμε ένα απόσπασμα από την Τενεκεδούπουλη, είδαμε 9 λεπτά ντοκουμέντων, ακούσαμε πολλά τραγούδια της εποχής...

...και ζωγραφίσαμε ελεύθερα. 

ΧΟΡΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΥΝΑΙΚΩΝ "ΜΕΛΙΣΣΑ"

Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Γαζίου ευχαριστεί θερμά το Σύλλογο Γυναικών "ΜΕΛΙΣΣΑ" του Δήμου Μαλεβιζίου για την ευγενική χορηγία στο Σχολείο μας κουρτινών.  

Τραγουδάμε για το χρόνο

Δώδεκα μήνες αθλητές -Εδώ Λιλιπούπολη

Οι μέρες της εβδομάδας - Εδώ Λιλιπούπολη

Το Σχολείο των Στρουμφ

Η κυρα-Κακή και οι δώδεκα μήνες.

Με αφορμή το μάθημα της γλώσσας οι μαθητές του Β2 διασκεύασαν και εικονογράφησαν το παραμύθι η κυρα-Καλή και οι δώδεκα μήνες...

http://issuu.com/magdaep/docs/h_kura-kakh_kai_oi_dwdeka_mhnes

Η  ΟΜΑΔΑ  ΜΠΑΣΚΕΤ ΤΟΥ Ο.Φ.Η. ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ 

 Την Παρασκευή 1/11/2013 τα μέλη της επιτροπής του ΟΦΗ  Συμεών Καμπάκας, Δημήτρης Παπαδάκης, ο προπονητής Φώτης Τακιανός, οι αθλητές Τάσος Τραϊανός και Γιάννης Τόζιος επισκέφτηκαν το σχολείο μας προσφέροντας χαμόγελα, χαρά και δώρα στους μαθητές μας. Αυτοί με τη σειρά τους ανταπέδωσαν την αγάπη τους στην ομάδα της Κρήτης, καθώς η ιαχή τους "ΟΦΗ-ΟΦΗ" ακούστηκε σε όλο το Γάζι, δίνοντας τους ώθηση για τη νίκη στο παιχνίδι με την Καβάλα.

Ο προπονητής  κ. Τακιανός στην ομιλία του προς τα παιδιά, τους ζήτησε να είναι καλοί μαθητές και να συνδυάζουν το σχολείο με τον αθλητισμό καλώντας τους να συμμετέχουν στις ακαδημίες – πρότυπο του ΟΦΗ. 

«Εκτός από τη γιορτή που κάνουμε, το πιο βασικό είναι ότι είστε μαθητές και πρέπει να δίνετε προτεραιότητα στα μαθήματα σας και να είστε συνεπείς. Παράλληλα με τα μαθήματα, μπορείτε να είστε σε ένα γήπεδο μαζί με τους φίλους σας και να δημιουργήσετε νέους φίλους ώστε να γνωρίσετε ένα διαφορετικό περιβάλλον. Το μπάσκετ είναι η αποτοξίνωση σας από το σχολείο, θα δείτε νέα πρόσωπα και αυτό το περιβάλλον το έχει ο ΟΦΗ. Η ομάδα μας έχει οργανώσει τις ακαδημίες της και έχει ανοίξει τις αγκαλιές της σε όλα τα Κρητικόπουλα. Υπάρχουν άνθρωποι με γνώσεις, οποιαδήποτε στιγμή θέλετε μπορείτε να μας πλησιάσετε, να ενσωματωθείτε στην οικογένεια του ΟΦΗ και εσείς να βρείτε ένα υγιές περιβάλλον».

Οι μαθητές μας διαγωνίστηκαν στις βολές και δυο τυχεροί κέρδισαν δυο μπάλες με τις υπογραφές των παικτών του Ο.Φ.Η. Επίσης δόθηκαν δώρα και προσκλήσεις για τον αγώνα με την Καβάλα.

Η όμορφη εκδήλωση τελείωσε με τα αυτόγραφα που μοίρασαν οι παίκτες στους μαθητές μας.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ από το Σχολείο μας, στους ανθρώπους του Ο.Φ.Η. για τη χαρά που μας έδωσαν και ελπίζουμε η προσπάθεια που ξεκίνησαν να προσεγγίσουν τα μικρά παιδιά δίνοντας τους χαρά και κίνητρο για τον αθλητισμό και το μπάσκετ ειδικότερα να συνεχιστεί.

Κάθε επιτυχία στην ομάδα του Ο.Φ.Η. 

Ευχαριστήριο

Ο Σύλλογος Διδασκόντων και ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Δημοτικού Σχολείου Γαζίου ευχαριστούν τον κύριο Μποκέα Μενέλαο του Σωτηρίου για την ευγενική χορηγία του στο Σχολείο μας, στη μνήμη του αγαπημένου του παππού Ξημέρη Εμμανουήλ. 

Ο Σύλλογος Διδασκόντων

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων

Συνέντευξη από το διευθυντή του σχολείου μας

Μέρες το ετοιμάζαμε. Συγκεκριμένα, από τις 2 Οκτώβρη. Μόλις είχαμε ολοκληρώσει την ενότητα "Σχολείο" από τη Μελέτη Περιβάλλοντος και την ενότητα "Με το σεις και με το σας" από τη Γλώσσα. Κουτί μάς ήρθε το project. 

-Παιδιά, η Σερενάτα πήγε στον κύριο Προεδράκη, το δήμαρχο του Κανταδοχωρίου και ζήτησε με την ίδρυση ωδείου. Στη Μελέτη, τα παιδιά πήγαν στο διευθυντή του σχολείου τους και ζήτησαν βοήθεια για κάποια θέματα που αντιμετώπισαν. Εσείς τι θα θέλατε να ρωτήσετε το διευθυντή μας; 

Κι εκεί ήρθε ο καταιγισμός ερωτήσεων. Άλλες καλοδιατυπωμένες, άλλες όχι. Άλλες "ευγενικές", άλλες λιγότερο. 

-Ωραία, ωραία! Παιδιά, τι θα λέγατε να τον καλέσουμε στην τάξη μας και να του πάρουμε μια συνέντευξη; 

-ΝΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙΑΙ! 

-Αλλά, κυρία, πρέπει να το οργανώσουμε καλά. 

-Ε, να το οργανώσουμε. Πώς το σκέφτεστε; 

-Να βρούμε τις ερωτήσεις...

-Βασικό.

-Να πούμε όλοι τις απορίες μας.

-Ναι, αλλά... χωρίς να αλληλοκαλύπτονται οι ερωτήσεις, γιατί... θα κουράσουμε τον κύριο Νίκο και θα χάσουμε και χρόνο. 

Και κάπως έτσι πήγε η κουβέντα. Το πρόβλημα ήταν... "πώς θα του το πούμε ότι θέλουμε να μας παραχωρήσει συνέντευξη;". Το πρόβλημα, δηλαδή, ήταν ο τρόπος ανακοίνωσης της σκέψης και η πρόσκληση του διευθυντή. Και λίγο πριν μπούμε στην ενότητα "Κόμικς" της Γλώσσας ήρθε η... πάσα από ένα Β3άκι μου:

-Κυρία, να κάνουμε μια πρόσκληση με μπαλονάκια, σαν κόμικς! 

Καμάρι μου, μες στο μυαλό μου είσαι!!!! 

-Για να δοκιμάσετε, σε πρόχειρο χαρτί, ανά ομάδα όπως κάθεστε... 

Και δοκίμασαν. Κάθε ομάδα μια πρόσκληση. Έπειτα οι προσπάθειές τους εκτέθηκαν στον πίνακα και η ολομέλεια αποφάσισε ποια στοιχεία από κάθε πρόσκληση θέλει να κρατήσει στο τελικό αποτέλεσμα που θα έφτανε στο διευθυντή. 

Καθένας έκανε κι από κάτι. Άλλος ζωγράφισε, άλλος έγραψε, άλλος χρωμάτισε. Ψήφισαν, φυσικά, για το χρώμα του χαρτιού της πρόσκλησης και... ορίστε: 

Επόμενο πρόβλημα ήταν ποιος θα παραδώσει την πρόσκληση. Σκοτώθηκαν! χιχιχι! Αλλά κατέληξαν στο να ξαναψηφίσουν. Και η τελική τετράδα παρέδωσε την πρόσκληση, η οποία και έγινε αποδεκτή από τον κύριο Νίκο με πολλά χαμόγελα. (Ναι, κάποιος λείπει από την τετράδα...)

Στη συνέχεια, κάθε παιδί έγραψε στο τετράδιό του τις ερωτήσεις του για το διευθυντή, η δασκάλα τις συγκέντρωσε και τις πληκτρολόγησε. Οι ερωτήσεις ήταν 15. Κι εμείς 18 (17 την ημέρα της συνέντευξης). Συνεπώς, επειδή 15<18 και μάλιστα 18-15=3... κάποιοι δεν είχαν να ρωτήσουν κάτι. Δεν πειράζει. Την επόμενη φορά.

Η 11 Οκτωβρίου έφτασε και από το πρωί ήμαστε μες στην ανησυχία: 

-Πότε θα 'ρθει ο κύριος Νίκος; 

-Να φτιάξουμε τα θρανία ώστε να βλέπουμε όλοι.

-Να είναι η τάξη καθαρή και περιποιημένη.

-Μα, πότε θα 'ρθει;;;

Την τελευταία ώρα ήρθε. :) 

Και άρχισαν οι ερωτήσεις. Και οι απαντήσεις. :) 

1. Κύριε Νίκο, για πείτε μας: σας αρέσουν οι κατασκευές; Σας αρέσουν οι δραστηριότητες; Τα βιβλία;
2. Κύριε Νίκο, είστε κι εσείς εκπαιδευτικός;
3. Σας άρεσε η πρώτη μέρα που ήρθατε στο σχολείο;
4. Θα σας άρεσε να κάνετε κάποια άλλη δουλειά;
5. Πείτε μας, σας παρακαλώ, με τι ασχολείται ο διευθυντής ενός σχολείου.
6. Σας αρέσει που είστε διευθυντής στο σχολείο μας;
7. Έχετε κρατήσει αναμνηστικά από την πρώτη μέρα στο σχολείο;
8. Σας είναι εύκολο να βγάζετε τόσες φωτοτυπίες και ενημερωτικά σημειώματα για τους γονείς μας;
9. Κύριε Νίκο, υπάρχουν πολλά άτακτα παιδιά στο σχολείο; Πώς τα αντιμετωπίζετε;
10. Πώς νιώθετε όταν αναγκάζεστε να μαλώσετε παιδιά που έχουν χτυπήσει άλλα παιδιά;
11.  Υπάρχουν πολλά πράγματα που πρέπει να διορθώσετε στις τάξεις;
12.  Γιατί δεν έχετε φτιάξει το παράθυρο της τάξης μας;
13.  Κύριε Νίκο, πείτε μας αλήθεια: σας αρέσει το σχολείο μας;
14.  Πότε θα χτιστεί το καινούργιο σχολείο;
15.  Πώς φαντάζεστε ότι θα περνά η μέρα σας σ’ ένα ολοκαίνουργιο σχολείο;

Σας ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σας, κύριε διευθυντή! Καλή συνέχεια στο έργο σας! 

Ο διευθυντής μας απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις και τα παιδιά χάρηκαν ιδιαίτερα από την επίσκεψή του στην τάξη μας. Μάλιστα, απ' ό,τι πρόλαβα να δω στα τετράδιά τους, λίγο μετά την αποχώρηση του κυρίου Φαραζάκη από την τάξη μας, η εμπειρία αυτή τους άρεσε. Κυρίως, είπαν, επειδή συνεργάστηκαν όλοι και επειδή, ακόμα και μαθητές με προβλήματα στην ανάγνωση, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό! 

Καμάρια μου, σας ευχαριστώ πολύ! Κύριε Νίκο, ευχαριστώ περισσότερο και είμαι υπόχρεη για τη βοήθεια στο project.

Η υπερήφανη δασκάλα

Μαριλία